این روزها مدام چشم به راهیم . چشم به راه تغییری در طفل چشم به راه علامتی دیگر چشم به راه آنچه که خود نمی دانیم. هر روز به امید رسیدن لحظه تولد . تولدی که ان شاءالله اردیبهشت 97 خواهد بود. چشم به راه نشسته ایم. اولین کودکمان است . لحظات شادی است همراه با احساس تکلیفی بزرگ . نمیدانم که می توانم از پس آن برآیم؟
آینده را به خدا میسپارم همانطور که گذشته و حالم را به او سپرده ام .
امروز چهارم دی ماه 96 تصمیم گرفتم وبلاگی تنظیم نمایم که این لحظات و انتظارات را ثبت کنم . ثبت کنم تا بماند . بماند تا خاطره شود. خاطره برای پسرم که مادرش نامش را طاها انتخاب کرده. نامی زیبا. 10 روزی می شود که سونوگرافی انجام شد و جنسیت را به ما گفتند. خداوند را شاکریم .
